preloader

LDHو هدف از انجام آن چیست؟

 
آزمایش LDH ، نوعی آزمایش خون است که جهت تشخیص آسیب های بافتی در افراد استفاده می شود. آنزیم LDH  که در بافت های بدن وجود داشته و به تبدیل لاکتات به پیروات بسیار کمک می کند. زمانی که بافتی آسیب می بیند، LDH  از  سلول های آسیب دیده آزاد شده و وارد جریان خون می شود. در نتیجه افزایش سطح LDH  در خون، نشان دهنده آسیب های بافتی بدن به پزشک خواهد بود. در حقیقت این آزمایش، میزان لاکتات دهیدروژناز را که به آن اسید لاکتیک هم می گویند، اندازه‌گیری می ‌نماید..

 

هدف از انجام تست چیست؟

آنزیم درون سلولی لاکتات دهیدروژناز به طور وسیع در بافت‌های بدن یافت می‌شود.این بافت‌ها شامل: کلیه، کبد، قلب، ماهیچه‌های اسکلتی، مغز و ریه هستند. افزایش سطح لاکتات دهیدروژناز معمولاً بعد از مرگ سلولی و آزاد شدن این آنزیم درون خون اتفاق می‌افتد.لاکتات دهیدروژناز به تنهایی یک تست اختصاصی نیست؛ زیرا این آنزیم در آسیب‌های بافتی گوناکون قابل اندازه گیری است. با این وجود افزایش این آنزیم در کنار سایر علائم کلینیکی و تست‌های تکمیلی برای  تشخیص بیماری‌های نارسایی ریه (COPD)، دیستروفی‌های عضلانی و آنمی پرنیشیوز مفید است.با استفاده از روش الکتروفورز ایزوآنزیم‌های مختلف لاکتات دهیدروژناز جداسازی می‌شوند. هر کدام از این ایزوآنزیم‌ها ویژگی‌های خاص  فیزیکی خود را دارند

 

کاربرد ال دی اچ در آزمایش خون

لاکتات دهیدروژناز LDH، از آنزیم های مهم در بدن انسان است که به بدن کمک می ‌کند تا گلوکز موجود در غذاهای خورده شده را به انرژی لازم برای سلول ‌ها تبدیل کند که این فرآیند تنفس سلولی نامیده می شود. در واقع آنزیم‌ ها نوعی از پروتئین‌ ها هستند که در سرعت متابولیسم و همچنین واکنش‌ های شیمیایی بدن، نقش مهمی را دارند. بعضی مواد به وسیله آنزیم‌ ها ساخته و برخی دیگر تجزیه می شوند. بیشترین غلظت LDH، مربوط به کبد، ماهیچه‌، کلیه‌ و گلبول قرمز است. بدن انسان سلول‌ های مرده را با تشکیل سلول ‌های جدید کنار گذاشته و این فرآیند موجب آزادسازی آنزیم LDH و در نتیجه افزایش آن در خون می ‌شود. بنابراین می ‌توان گفت که کاربر اصلی LDH  در آزمایش خون، بررسی و ارزیابی سطح آسیب دیده بافت‌ های بدن است.

 

انواع LDH در تست لاکتات دهیدروژناز

. این آنزیم 5 نوع مختلف به همراه ساختاری متفاوت دارد:
آنزیم LDH1:این آنزیم بیشتر در عضله های قلب و نیز گلبول قرمز متمرکز است.
آنزیم LDH2 :این آنزیم بیشتر در سیستم کبد، ریه، طحال و گلبول های سفید خون متمرکز شده است.
آنزیم LDH3 :بیشترین میزان این آنزیم، مربوط به ریه‌ ها می شود.
آنزیم LDH4 :این آنزیم بیشتر در بخش های کلیه‌ ها، پانکراس و جفت وجود دارد. 
آنزیم LDH5 :بالاترین میزان این آنزیم در کبد و همچنین ماهیچه ‌های اسکلتی وجود خواهد داشت.
آزمایش LDH برای چه مواردی استفاده میشود
  • ارزیابی آسیب های بافتی حاصل شده از بیماری ‌های قلبی، ریوی، کبدی، عضلانی و یا خونی
  • بررسی آسیب های بافتی به وجود آمده از آسیب‌ های فیزیکی، نظیر ضربه، جراحی و یا تروما
  • ارزیابی آسیب بافتی به علت از عفونت
  • بررسی بیماری های خون از جمله کم‌ خونی
  • بررسی انواع آسیب کبد، ریه‌، کلیه‌، لوزالمعده
  • کمک کردن جهت به نظارت بر وضعیتی که گاهی با گذشت زمان بدتر نیز خواهد شد نظیر HIV و دیستروفی عضلانی
  • کمک به تشخیص بعضی از عفونت ‌های شدید
  • تعیین نمودن میزان جدی بودن یک نوع از سرطان در بدن از جمله لوسمی، ملانوما، مولتیپل میلوما، لنفوم و سرطان بیضه
  • آسیب های قلب از جمله حمله قلبی
  • مغز و نخاع، نظیر آنسفالیت و مننژیت باکتریایی
  • بررسی موثر بودن روند درمان برای انواع خاصی از سرطان مؤثر

 

تست‌های آزمایشگاهی مکمل لاکتات دهیدروژناز کدام‌اند؟

CPK  :آنزیم کراتین‌کیناز با غلظت بالا در قلب و ماهیچه‌های اسکلتی و با غلظت پایین در بافت مغز یافت می‌شود. به علت نقش این آنزیم در کاتابولیسم طبیعی بافت، مقدار بالاتر از حد نرمال این آنزیم نشان دهنده تروما به بافت حاوی کراتین‌کیناز است.کراتین‌کیناز در انفارکتوس‌های قلبی(MI) زودتر از لاکتات دهیدروژناز و التهاب ماهیچه‌های اسکلتی افزایش می‌یابد.
میوگلوبین: یک پروتئین عضلانی متصل شونده به اکسیژن است که در ایسکمی، تروما یا التهاب عضله وارد جریان خون می‌شود. در انفارکتوس حاد قلبی (AMI) میزان این پروتئین زودتر از لاکتات دهیدروژناز و بعد از درد قفسه سینه ظاهر می‌شود.
  AST-ALT : مقدارآنزیم ALT در یرقان انسدادی، سرطان کبد، سکته قلبی وسیع، کبد‌چرب و اعتیاد مزمن به الکل (سیروز الکلی)، هپاتیت‌های سمی یا ویروسی و پانکراتیت افزایش پیدا می‌کند.مقدار AST در هپاتیت مزمن و حاد، سیروز فعال کبد(ناشی ازمصرف دارو ، الکل و..)، سرطان کبد و نکروز ناشی از آن، هپاتیت الکلی و سندرومReye  افزایش پیدا می‌کند.
تروپونین: تروپونین I و تروپونین T پروتئین‌های موجود در عضله مخطط هستند. این پروتئین‌ها یک ساعت بعد از انفارکتوس قلبی از بافت میوکارد قلب آزاد می‌شوند. در ایالات متحده آزمایش تروپونین به دلیل اختصاصیت و حساسیت بالا، به عنوان یک مارکر اصلی در انفارکتوس حادمیوکارد و انفارکتوس‌ مجدد، جانشین آزمایش CKMB شده است.
 

شرایط لازم برای آزمایش LDH

آزمایش لاکتات دهیدروژناز یک آزمایش خون ساده بوده و فرد قبل از انجام آن نیاز به مراقبت، محدودیت و رژیم غذایی خاصی نداشته و فقط باید پزشک خود را در مورد برخی از مسائل نظیر دارو های مصرفی و … مطلع سازد. برای نمونه‌ گیری وریدی، در ابتدا پرستار در آرنج فرد داوطلب رگ مناسب را پیدا کرده و پس از ضدعفونی کردن محل مورد نظر در روی پوست، سوزن ویژه خون ‌گیری را وارد رگ می کند. البته در برخی مواقع نیز این احتمال وجود دارد که نمونه‌ گیری از دیگر مایعات بدن نظیر ریه‌ ها یا نخاع نیز انجام شود.برای انجام تست ال دی اچ، شرایط مراقبتی خاصی عنوان نشده است و افراد می توانند در حالت ناشتا و همچنین غیر ناشتا، این آزمایش را انجام دهند. البته گاهی اوقات افراد داروهای بخصوصی را مصرف می نمایند که لازم است آن را با پزشک متخصص خود قبل از انجام آزمایش در میان بگذارید. 

 

چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • عدم رعایت شرایط قبل از انجام آزمایش
  • عدم رعایت نحوه نمونه گیری صحیح
  • همولیز نمونه خون نتایج کاذب ایجاد می‌کند . حدود 1 درصد همولیز گلبول‌های قرمز باعث افزایش کاذب لاکتات دهیدروژناز به میزان 70درصد می‌شود.
  • میزان آنزیم لاکتات دهیدروژناز خانم‌ها در طول روز افزایش می‌یابد.( در زمان بعد از ظهر حدود 40 درصد بیشتر از زمان صبح است)
  • انجماد و ذوب نمونه باعث کاهش میزان لاکتات دهیدروژناز می‌شود.
 

تفسیر آزمایش LDH

در زمان دریافت نتیجه آزمایش LDH خود، شما می توانید برخی از اطلاعات را مشاهده کنید که بیانگر شرایط و وضعیت سطح LDH در خون تان است. به صورت کلی می توان گفت که محدوده طبیعی در آزمایش خون لاکتات دهیدروژناز عبارتند از:
  • در مردان میزان ۲۲۵ – ۱۳۵ واحد در لیتر (U/L)
  • در زنان میزان ۲۱۴ – ۱۳۵ واحد در لیتر (U/L)
البته در مورد کودکان باید گفت که سطوح LDH در بدن آن ها معمولا به صورت طبیعی در مقایسه با افراد بالغ بالاتر است.