انزیم های کبدی
اندازه گیری سطح فعالیت دو آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) در سرم میتواند راهنمای خوبی در تشخیص آسیب های بافتی کبد و قلب باشد. AST وALT دو آنزیمی هستند که به طور عمده در کبد دیده می شوند، اما آنزیم AST را در بافتهایی که فعالیت متابولیکی بالایی دارند مثل: پانکراس ، کلیه، گلبول های قرمز،سلول های قلبی ،عضلات اسکلتی می توان یافت. مقادیر آنزیمی ALT در تشخیص اولیه بیماری های کبدی و نظارت بر دوره درمان هپاتیت ها،سیروز همراه با نکروز و بررسی اثر داروها پس از دارودرمانی کاربرد دارند.
در آسیب های کبدی ALT سریعتر از AST افزایش یافته و ارتباط بیشتری با بیماری های کبدی دارد.از طرفی در سکته قلبی سطح افزایش یافته آنزیم AST دیده میشود.هنگامی که بافتی از بدن یا عضوی مانند کبد یا قلب دچار درگیری یا آسیبی شده باشد، این دو آنزیم به خون میریزند و باعث افزایش سطح فعالیت سرمی آنها میشود.وسعت آسیب دیدگی ارتباط مستقیمی با افزایش سطح سرمی این دو آنزیم دارد.در آسیب های شدید،سطح آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) 10 تا 20 برابر بیشتر از محدوده طبیعی و سطح آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) تا 50 برابر محدوده طبیعی افزایش میابد.همچنین نسبت در بعضی شرایط میتواند به افتراق آسیب دیدگی کبد از سایر بافت ها کمک کند. به طوری که کاهش این نسبت(به معنی افزایش هرچه بیشتر ALT)دلالت بر آسیب دیدگی کبد دارد.
این تست به چه نامهای دیگری شناخته میشود؟
-آسپارتات آمینو ترانسفراز AST- SGOT -GOT -Aspartate Aminotransferase
-آلانین آمینو ترانسفراز ALT – SGPT- GPT- Alanine Aminotransferase