آزمایش گیرنده ترانسفرین (TfR) معمولاً به عنوان یک آزمایش غربالگری معمول برای افراد دارای علائم استفاده نمی شود. در عوض، بیشتر در موقعیت‌های بالینی خاص درخواست میشود، به‌ویژه زمانی که مشکوک به انواع خاصی از کم خونی یا اختلالات متابولیسم آهن وجود دارد. تصمیم برای انجام آزمایش TfR عموماً بر اساس ارزیابی بالینی پزشک معالج از علائم بیمار، سابقه پزشکی و سایر نتایج آزمایشگاهی است.
نشانه هایی برای در نظر گرفتن آزمایش گیرنده ترانسفرین (TfR) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
علائم کم خونی: اگر فردی با علائم حاکی از کم خونی مانند خستگی، ضعف، رنگ پریدگی پوست و تنگی نفس مراجعه کند، پزشک ممکن است برای تعیین علت زمینه ای، مجموعه ای از آزمایش ها از جمله آزمایش TfR را درخواست کنند.
کم خونی غیر قابل توضیح: هنگامی که کم خونی تشخیص داده می شود، اما علت آن بلافاصله مشخص نمی شود، ممکن است آزمایش های اضافی از جمله تست TfR برای کمک به تمایز بین انواع مختلف کم خونی درخواست شود.
مشکوک به کمبود آهن: اگر مشکوک بالینی کمبود آهن وجود داشته باشد، آزمایش TfR ممکن است در پانل مطالعات آهن برای ارزیابی وضعیت آهن بدن گنجانده شود.
ارزیابی اریتروپوئیزیس: در مواردی که مشکوک به افزایش اریتروپوئز است، مانند انواع خاصی از کم خونی های همولیتیک یا بیماری های مزمن، آزمایش TfR ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد پاسخ مغز استخوان ارائه دهد.
تاکید بر این نکته ضروری است که آزمایش گیرنده ترانسفرین (TfR) تنها یکی از اجزای ارزیابی جامع وضعیت آهن است و استفاده از آن بر اساس زمینه بالینی تعیین می شود. آزمایش‌های دیگر مانند شمارش کامل خون (CBC)، آهن سرم، ظرفیت اتصال به آهن (TIBC)، فریتین و اشباع ترانسفرین، اغلب همراه با آزمایش TfR انجام می‌شوند تا ارزیابی کاملی ارائه کنند.
اگر علائمی را تجربه می کنید که نشان دهنده کم خونی است یا اگر در مورد سلامت خود نگرانی دارید، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. آنها علائم، سابقه پزشکی شما را ارزیابی می کنند و ممکن است آزمایش های مناسب را برای تعیین علت و راهنمایی درمان مناسب تجویز کنند. خود تشخیصی و سفارش آزمایشات بدون راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط توصیه نمی شود.
