تنها ماده معدنی که در حفظ سلامت استخوان‌ها موثر است، کلسیم نیست. هرگز نقش مهم منیزیم را نادیده نگیرید همه ما برای شکل‌گیری استخوان‌های سالم در بدن خود به مقادیر مناسبی از منیزیم نیاز داریم. تامین منیزیم برای بدن سبب افزایش تراکم استخوان‌ها شده و ریسک ابتلا به پوکی استخوان را در سنین بالاتر کاهش خواهد داد. منیزیم یکی از ۷ ماده معدنی ماکرومینرال است که برای بدن ضروری به حساب می‌آید. ماکرومینرال‌ها املاح معدنی هستند که افراد باید در مقادیر نسبتا زیاد یعنی حداقل ۱۰۰ میلی‌گرم در روز مورد استفاده قرار دهند. منیزیم برای بسیاری از عملکردهای بدن حیاتی است.
استحکام استخوان ها
منیزیم نقشی اساسی در رشد ساختار استخوان ها دارد. کمبود آن با تراکم کم استخوان مرتبط است. این موضوع می تواند فرد را در معرض خطر از بین رفتن استخوان و پوکی استخوان قرار دهد.
کمک به کاهش فشار خون
فشار خون بالا می تواند خطر حملات قلبی و مغزی را افزایش می دهد. این ماده معدنی به کاهش فشار خون و بهبود جریان خون کمک می کند. چرا که به بدن کمک می کند تا ترکیبی شبه هورمون به نام پروستاسیکلین آزاد کند. پروستاسیکلین باعث کاهش فشار در دیواره رگ های خونی می شود.
کمک به کنترل قند خون
منیزیم برای تبدیل غذایی که می خوریم به انرژی مورد نیاز است که به آن نقش مهمی در کنترل سطح قند خون می دهد. وقتی کربوهیدرات هایی مانند نان، غلات و شکر می خوریم، لوزالمعده باید انسولین آزاد کند تا سلول ها بتوانند گلوکز را برای انرژی جذب کنند. اگر این مینرال کافی نباشد، سلول ها در استفاده از انسولین کم اثر شده و باعث افت سطح قند خون می شوند. این موضوع می تواند احساس گرسنگی، خستگی، لرزش، گیجی، ضعف و حالت تهوع ایجاد کند و حتی اگر بدن مانع تولید انسولین شود، می تواند منجر به دیابت شود.
مقابله با علائم سندرم پیش از قاعدگی
بدخلقی موقتی، اضطراب و ادم از رایج ترین علائم PMS است. در یک مطالعه دیده شده که مکمل منیزیم و ویتامین B6 به طور قابل توجهی این علائم را بهبود می بخشد. کمبود این ماده معدنی با افسردگی ارتباط دارد. تصور می شود که این ماده در حفظ انتقال دهنده های عصبی در مغز نقش دارد که به بهبود روحیه کمک می کند.
تنظیم ساعت بدن
حفظ یک ریتم شبانه روزی سالم (تغییرات جسمی، ذهنی و رفتاری در یک چرخه روزانه) مهم است. منیزیم چرخه طبیعی روز و شب را کنترل می کند. تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که غلظت این ماده معدنی در انواع سلول ها طی یک چرخه 24 ساعته افزایش و کاهش می یابد و بر ساعتهای داخلی سلول تأثیر می گذارد.
کمبود منیزیم خود را با یک سری علائم نشان می‌دهد. شناخت این علائم برای فرد و بیماری حائز اهمیت است. از مهمترین علائم کمبود منیزیم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
زنان به 270 میلی گرم در روز نیاز دارند، در حالی که این مقدار در زنان شیرده به 50 میلی گرم می رسد. مردان به 300 میلی گرم در روز نیاز دارند. گیاهان بهترین منبع غذایی این مینرال هستند. برخی از غذاهای غنی از منیزیم عبارتند از دانه ها و آجیل ها، سبزیجات، اسفناج، آووکادو، سیب زمینی، کلم پیچ، بامیه، انجیر خشک، آلو خشک، حبوبات، لوبیا، عدس، دانه ها، برنج قهوه ای، کینوا، شیر سویا، توفو، ماهی و شکلات تلخ.
کمبود این ماده به ندرت اتفاق می افتد زیرا در بسیاری از غذاهایی که روزانه می خوریم وجود دارد. کلیه ها نیز با تنظیم مقادیری که هنگام دفع ادرار از دست می دهیم به تنظیم سطح آن در بدن کمک می کنند. کاهش اشتها، حالت تهوع، خستگی، ضعف و اسهال، بی حسی، سوزن سوزن شدن و ریتم غیرطبیعی قلب از علائم کمبود این ماده است.
پزشکان مصرف منیزیم را برای برخی از افراد منع کرده‌اند. از مهمترین این افراد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مبتلایان به:
همچنین مصرف‌کنندگان داروهای زیر در صورت نیاز به مصرف منیزیم لازم است حتما با پزشک معالج خود مشورت نمایند.
منیزیم نیز مانند هر ماده دیگری اگر زیاد مصرف شود، یک سری عوارض را به همراه خواهد داشت. به طور کلی باید بگوییم که مصرف بیش از اندازه مکمل‌ها یا مواد غذایی دارای منیزیم می‌تواند موجب اسهال، استفراغ، نفخ، افت فشار خون، اختلالات کلیوی، افسردگی، اختلالات قلبی و سیستم مرکزی و حتی مرگ شود. به همین دلیل توصیه می‌شود به دوز مجاز مصرفی منیزیم با توجه به سن و جنسیت خود توجه داشته باشید و در صورت ابتلا به بیماری‌های خاص سعی کنید قبل از مصرف با پزشکان مشورت داشته باشید.
