هیالوز سیارکی (AH) یک بیماری چشمی مرتبط با افزایش سن است که می تواند باعث ایجاد ذرات ریز و زرد درخشان در داخل چشم فرد شود. اگرچه این ذرات می توانند ظاهری جذاب ایجاد کنند، AH به طور کلی بی ضرر است و اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. اکثر افراد مبتلا به این عارضه هیچ علامتی را تجربه نمی کنند و معمولاً فقط در موارد شدید که نادر هستند، درمان لازم است.بروز AH با بیماری های سیستمیک مختلف مانند دیابت، رتینیت پیگمانتوزا، فشار خون بالا، کلسترول خون یا چربی خون و افزایش سطح کلسیم سرم همراه است.
علائم و تاثیر هیالوز سیارکی
بسیاری از افراد مبتلا به AH از وضعیت خود بی اطلاع هستند، زیرا اغلب علائمی ایجاد نمی کند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، معمولاً خفیف هستند و می توانند شامل دید کمی تیره یا تعداد بیشتری شناور چشم باشند که از نظر پزشکی به عنوان میودپسیاس نامیده می شود . این شناورها در افراد بالای ۵۰ سال شایع هستند و معمولاً یک پیامد طبیعی پیری هستند.
تفاوت اصلی بین شناورهای AH و چشمی این است که ذرات درخشان مشخصه AH در داخل چشم ثابت می مانند و به اندازه شناورها حرکت نمی کنند. علاوه بر این، برخلاف شناورهای چشمی، ذرات AH به دلیل جدا شدن مایع زجاجیه یا سایر شرایطی از این دست که می‌تواند نشان دهنده مشکل جدی‌تر چشم باشد، ایجاد نمی‌شود.
علل و عوامل خطر
علت دقیق هیالوزیس سیارکی ناشناخته است. با این حال، محققان عوامل خاصی را شناسایی کرده اند که می تواند در توسعه آن نقش داشته باشد. AH معمولاً در افراد بالای ۶۰ سال تشخیص داده می شود، با مردان و افرادی که در بدو تولد مرد هستند (AMAB) تقریباً ۶۰٪ یا بیشتر از افراد مبتلا را تشکیل می دهند.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افراد مبتلا به بیماری‌های خاص، مانند دیابت نوع2 ، کلسترول بالا (هیپرلیپیدمی) و فشار خون بالا (فشار خون) ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به AH باشند. در حالی که مشخص نیست که آیا این شرایط به طور مستقیم باعث AH می شود یا خیر، به نظر می رسد که در بین افراد مبتلا شایع تر باشد.
تشخیص و آزمایشات
هیالوز سیارکی معمولاً شامل معاینه ساده چشم ها توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا یک متخصص مراقبت از چشم است. معمولاً از ابزاری به نام افتالموسکوپ استفاده می شود که دارای یک نور کوچک و پنجره بزرگنمایی است که به ارائه دهنده اجازه می دهد تا داخل چشم را مشاهده کند. در برخی موارد، معاینه لامپ شکاف نیز ممکن است انجام شود. این ابزار از نور روشن‌تری استفاده می‌کند که می‌تواند دیدن اجسام سیارک‌ها را چالش‌برانگیزتر کند، مشابه اینکه چراغ‌های جلوی نور بالا می‌توانند دیدن اجسام را در مه غلیظ دشوار کنند.
مدیریت و درمان
در اکثر موارد، هیالوز سیارکی نیازی به درمان ندارد زیرا اغلب بدون علامت است یا با علائم خفیف ظاهر می شود. با این حال، اگر این بیماری باعث مشکلات شدید بینایی شود، ممکن است یک روش جراحی به نام ویترکتومی ضروری باشد.
ویترکتومی شامل برداشتن محتویات کدر زجاجیه از چشم آسیب‌دیده و جایگزینی آنها با یک ماده جایگزین مانند مایع نمکی، روغن سیلیکون یا حباب گاز است. این جایگزین ها به حفظ فرم چشم کمک می کنند، اما طول عمر آنها متفاوت است. به عنوان مثال، یک حباب گاز در نهایت با مایع زجاجیه جدید جایگزین می شود، در حالی که روغن سیلیکون ممکن است نیاز به یک روش پیگیری برای حذف آن داشته باشد.
